Vazgeçmek

Öğrenciydi ... iyi bir işi vardı...ailesiyle yaşıyordu....Bir gece meyhanede arkadaşlarıyla birlikteydi...Yan masadaki turist grubuyla karşılıklı göbek attılar. Birbirlerinin fotoğraflarını çekip adres alıp verdiler. İlerleyen günlerde cektikleri fotografı elineki adrese yolladı. Cevap beklemiyordu ama Geldiğinde çok heyecanlanmıştı. Böylece mektuplaşmaya başladılar. Kırklı yaşlarında İsviçreli bir iş adamıydı... kendısınden yirmi yaş buyuktu.... sürekli seyahat ediyordu..dünyayı dolaşıyor gıttıgı sehırlerden kart atıyordu...Daha önce hiç duymadıgı duygulardı bunlar...İstanbul a geldiğinde buluşmaya karar verdiler...

Yaz sonuydu...İlk buluşmaları...Taksim de bir otelin barında randevulaşmışlardı....
Karşılaşmaları eski birer dost gibi sıcaktı....bira içip konuştular....Adam yorgundu..sordu delikanlıya: Eve gitmek ister miymiş????...eve??? ...bunu hayal etmişti aylardır her aldıgı mesajda...Taksiyle Tarabya daki yalı dairesine gittiler.
Birlikte sofra kurdular küçük terasta...rakı içtiler..peynir kavunla... güneş battı....mumları yaktılar.. Ev sahıbı rahat bır sabahlık giyıp geldı oturdu yerıne...
Havadan sudan konuştular... Okuldan.işten.aileden...aşktan..konuştular.....adamın hamıle karısını bır trafık kazasında oldugunu ogrendı....karşısında sevgı ve saygıdan ote şefkat duyulması gereken biri vardı... Genc adam bundan cesaret alıp tuttu optu onu dudaklarından....karşılık buldu hiç beklemediği kadar muhabbetle....

Kalkıp ıcerı gırdıler.Soyundular yavasca.Opusmeye devam ederken
Butun gızlı duyguları bu akşam uyanmıştı...Her seyı ilk kez yaşamak ıstıyordu burada bu gece...Cok ıcmıstı.Hıc bır sey hıssetmıyordu fızıksel olarak ama duyguları o kadar canlıydı kı..Yatak odasına gectıler sabah a kadar sevıstıler..

O gunden sonra o evde kalmaya başladı .....Ailesiyle tanıştırdı.rehberlık yapıyorum dıyerek ......tepki gördü ama aldrmadı..... Birlikte Şile ye.... gittiler bir hafta sonu....Adam tatil sonunda ülkesine döndü...haberleşmeye devam ettiler...İstanbula geldiğinde kaldıgı otelde beraber oluyorlardı.. Müze koridorları...Karanlık sokaklar.....boş kumsallarda seviştiler...Turkan Şoray’ın filmlerini izlediler....Sezen Aksu konserine gittiler....Niluferin Geceler şarkısını soylerken agladılar bırlıkte...Yurtdışına cıkıp Zürich te onunla buluştu ....eve geldığinde kendısıne hazırlanan odayı gorunce dılı tutuldu...her yer gul yapraklarıyla suslenmıstı....bir paskalya tatili boyunca hep birlikteydiler...Yagmurlu bir sabah öpüşerek vedalaştılar tren garında...Bu son öpüşmeleriydi....adamın seyahatleri azaldı....İstanbul a gelmez oldu....Delikanlı mektup alamaz oldu...alsa bıle yaşadıgı buyuk sevgıyı tek başına taşıyamıyordu...Paylaşacak kimsesi yoktu...aşkının gercekliğinden şüpheye düştü ....boğuluyordu...

Ölmek istedi....kolay değildi ölmek...ölemedi....Vazgeçmek istedi ....Kolay değildi vazgeçmek...
Sevmekten vazgeçemeyeceğini tam tersine her gün daha çok sevmeyi öğrenmek için daha çok yaşaması gerekiyordu....