yagmurun elleri

Küçücük bir bakışın 
Çözer beni kolayca 
Kenetlenmiş parmaklar gibi 
Sımsıkı kapanmış olsun 

Yaprak yaprak açtırırsın 
İlk yaz nasıl açtırırsa 
İlk gülünü gizem dolu 
Hünerli bir dokunuşla 

Hiç kimsenin yağmurun bile 
Böyle küçük elleri yoktur 
Bütün güllerden derin 
Bir sesi var gözlerinin 

Başedilmez o gergin 
Kırılganlığınla senin 
Her solukta sonsuzluk 
Ve ölüm...

türkçe çevirisi ( Barış Pirhasan)

Yıllarca Yeni Türkü'nün bir şarkısı olarak bildik, aslına bakarsanız Barış Pirhasan'ın mükkemmel çevirisi büyük bir rol oynamıştır böyle hissetmemizde. Fakat, şiir Edward Eastlin Cummings'e aittir. Kendisi 20.yy en popüler şair, deneme yazarı ve ressamlarından biridir. Amerika'li ünlü yazar hayatı boyunca 900'den fazla şiir yazmıştır. Şimdi o mükemmel şiirinin orjinalini sonra da Türkçe çevirisini paylaşıcam sizinle...

somewhere i have never travelled, gladly beyond

any experience,your eyes have their silence

in your most frail gesture are things which enclose me,

or which i cannot touch because they are too near

your slightest look easily will unclose me

though i have closed myself as fingers,

you open always petal by petal myself as Spring opens

(touching skilfully,mysteriously)her first rose

or if your wish be to close me,i and

my life will shut very beautifully,suddenly,

as when the heart of this flower imagines

the snow carefully everywhere descending;

nothing which we are to perceive in this world equals

the power of your intense fragility:whose texture

compels me with the color of its countries,

rendering death and forever with each breathing

(i do not know what it is about you that closes

and opens;only something in me understands

the voice of your eyes is deeper than all roses)

nobody,not even the rain,has such small hands