Doga'nin kanunudur herkes kendine benzer
Gönüller degirmen bendine benzer
Bazen yildiz olur erisilmez kendine
Bazen söndürülmüs kandile benzer
Bazen gönül nese dolar hüzünlü bir bakistan
Ici yanar insanin görünmeyen akistan
Iste o zaman, hayat toz pembe güzeldir
Sönmez icindeki volkan ne yagmurda ne kişta
Bu ateş ki gönlüne düsmemis olan varsa
Yasadim dermiki bin yil yasasa
Sevgi yüceltir kisiyi ruhuna can verir
Sonunda izdirap cile de olsa
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder