Bir maskeli baloda karşılaştım,
aynı benim gibi giyinmişti
Değirmenlere karşı kocaman bir kalemle savaşıyordu
Oysa değirmenler hep kazanır,
kaybetmek yoktur fitratlarında
Bilmezler karşısında savaştıkça güçlenen o kollar
yorgunluktan acılar içindeki o güzel kafa düşündükçe gelişir
Düşman ne kadar güçlüyse o kadar güçlenir savaşçı da
Herkes aynı mı hisseder? diye sormuştum
"Hayır hissetseydi bunca kitap yazılmazdı" dedi
birlikte yürüdük , yollar aştık, insanlar yoktu
ikimizdik , yalnız ikimiz
iki yalnızdık, yanyana yürüdük
"nerede olsa tanırım" demişti
oysa ben kendimi tanıyamıyordum çoğu zaman
eller , kollar , güçsüz bacaklar tamam
ama bu yüz, o bazen yabancı biriydi
birlikte yürüdüğümüzü hayal ettim
aynadaki genç suretimin bana oyunuydu yine
yanyana geldiğimizde anladım, olmazdı
olsun hayal etmesi de güzeldi
sevmek emek istiyordu
sevmek güzeldi
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder