Sevdiğim
Eski bir yazımı senin için kısaltarak yazdım...
Sanal ortamda iki adam hayat hakkında yazıp çiziyordu....
genç olan bir dolu şey düşünerek yazıyordu,
yaşlı adam resimler çiziyordu kara kalemle.
bir gün ekşisözlükte genç adamın kendisi hakkında bir yazısını gördü. Kendi yazdığı mektuba cevaptı bu.
Çözüm değil yol arkadaşı arıyordu.
yaşlı adam genç adamın arkadaşı...ailesi...sevgilisi oldu.
yaşamayı ertelediği ilk aşkıydı.
Yaşlı adam hızla yaşayıp tüketmekten korktuğu ilişkiyi
yıllar sonraya taşımayı istiyor,
her defasında"gel" diyen tutkulu dudaklara
karşı koyamadıgı için kendine kızıyordu...
oysa varolmak ona "gel" diyen birinin varlığıydı.
"gel" diyen kimsesi kalmayınca kimi özleyecekti?
yaşamı boyunca hep akıllı, uslu, olgun,
anlayışlı ve düşünceli bulmuşlardı onu
ama kimse onu güzel bulmamıştı.
Şimdi biri onu güzel bulduğunu söylüyordu.
Öyleyse bu yaşanmalıydı tam da şimdi , geç olmadan.
İşte böyle yaşıyorum bugün de...seninleyim
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder