Eskidendi, çok eskiden.

sezen aksu

Hani erken inerdi karanlık,

Hani yağmur yağardı inceden,

Hani okuldan, işten dönerken,

Işıklar yanardı evlerde,

Eskidendi, çok eskiden.

Hani ay herkese gülümserken,

Mevsimler kimseyi dinlemezken...

Hani çocuklar gibi zaman nedir bilmezken,

Eskidendi, çok eskiden.

Hani hepimiz arkadaşken,

Hani oyunlar tükenmemişken,

Henüz kimse bize ihanet etmemiş,

Biz kimseyi aldatmamışken,

Eskidendi, çok eskiden.

Hani şarkılar bizi bu kadar incitmezken,

Hani körkütük sarhoşken gençliğimizden,

Daha biz kimseye küsmemiş,

Daha kimse ölmemişken,

Eskidendi, çok eskiden.

Şimdi ay usul, yıldızlar eski

Hatıralar gökyüzü gibi gitmiyor üstümüzden

Geçen geçti,

Geçen geçti,

Geceyi söndür kalbim

Geceler de gençlik gibi eskidendi

Şimdi uykusuzluk vakti.

MURATHAN MUNGAN

Gideceğin yere beni de götür

Gideceğin yere beni de götür
Sorana başımın belası dersin
Götür de istersen yerlerde yatır
Elimde gönlünün dermanı dersin

Adını iğneyle işle tenime
Kölemdir desen de gitmez zoruma
Bunlar ne derlerse mektuplarına
Aşkıma kul olmuş bir ilim dersin

Sen Benim Şarkılarımsın

Belki bir şarkının her sesinde

Belki bir sahil meyhanesinde

Belki de bitmeyen gecelerin sonundasın

Bir yıldız gökte kayıp giderken

Islak bir yolda yalnız yürürken

Bambaşka bir şeyi düşünürken aklımdasın

Geçmiş değil bugün gibi

Yaşıyorum hâlâ seni

Sen hep benim yanımdasın

Gündüzümde, gecemdesin

Çalınmasın, söylenmesin

Sen benim şarkılarımsın

Sanki hiç gitmemiş hep var gibi

Bir sırrı herkesten saklar gibi

Sessizce sokulup ağlar gibi yanımdasın

Beni bir şeylerden aklar gibi

Koparmadan çiçek koklar gibi

Hiç bozulmamış yasaklar gibi yanımdasın

Geçmiş değil bugün gibi

Yaşıyorum hâlâ seni

Sen hep benim yanımdasın

Gündüzümde, gecemdesin

Çalınmasın, söylenmesin

Sen benim şarkılarımsın

Sanki hiç gitmemiş hep var gibi

Bir sırrı herkesten saklar gibi

Sessizce sokulup ağlar gibi yanımdasın

Geçmiş değil bugün gibi

Yaşıyorum hâlâ seni

Sen hep benim yanımdasın

Gündüzümde, gecemdesin

Çalınmasın, söylenmesin

Sen benim şarkılarımsın

https://lyricstranslate.com

Yetinmeyi bilir misin?

Söz: Sezen Aksu

Müzik: Serkan İzzet Özdoğan Video Prodüksiyon: Videomite Yetinmeyi bilir misin? Sana verdiği kadarıyla hayatın Hoş bilsen de bilmesen de Yara bere içinde bu yollardan geçeceksin Kazanmayı isterdim, kaybetmeyi değil Ama olmadı yar Kendini kayırıyor her insan önce Bu yüzden aşka kıyar Giderim, alışığım gitmelere Direndi bu can ne bitmelere Giderim, alışığım gitmelere Gerek yok isyan etmelere

Göç yolları

GÖÇ YOLLARI Söyleyin dağlara rüzgara Yurdundan sürgün çocuklara Düşmesin kimse yılgınlığa Geçit vardır yarınlara Göç yolları Göründü bize Görünür elbet Göç yolları Bir gün gelir Döner tersine Dönülür elbet En büyük silah umut etmek Yadigar kalsın size Yolverin kanatlı atlara Sürgünden dönen çocuklara Ateşler yakın doruklarda Geçit vardır yarınlara Dağılsak da göç yollarında Yarın bizim bütün dünya

(Murathan Mungan)

gurbet

Olmadığın her yer gurbet Gelmediğin evim zindan Yatağım taştan soğuk Dayanamaz buna insan Tükenecek neyim kaldı Uykularım çoktan bitti Yetmiyor aklım çözmeye Bumu sevda dedikleri Bumu sevda bu nasıl aşk Bu hasret bana belkide tuzak Ölümü bile göze aldım Geliyorum sana çırıl çıplak Benide al sen nerdeysen Nefes almak bana sensiz yasak Ölümü bile göze aldım Geliyorum sana çırıl çıplak Utanırım söyleyemem Yaşadığım yanlızlığı Kelimeler yetmiyor ki Bumu sevda dedikleri Paylaşırım yokluğunu Gecenin sessizliğiyle Yetmiyor yalnız hayaller Bu mu sevda dedikleri...

Dört günlük bir şey

Söz: Sezen Aksu Beste: Cenk Taşkan Düzenleme: Osman İşmen Şimdi çok uzak bir hatıra gibi O yaşadığımız Boynumda bilmece gibi bir düğüm Dört kısa günden bana Bir garip sızı kaldı Bir de deli özlemin Ben senin gözlerinin Yalan dolan bakışlarını bile sevdim Ben sana bir annenin Evladına duyduğu hisleri besledim Ben senin bal gözlerinde Dört kısa günde bilsen neler neler gördüm Sahte ile gerçeğin karmaşasını Yine de sevgini özledim Özledim ellerini, gözlerini Ve yanık kokunu özledim İnsan böyle bir duyguyu yaşarken Gerçek yaşamla tüm bağlantıları kopmuşçasına Ayakları yerden kesiliveriyor Hoş bir zaman bu bağlantısızlık da Yaşam kadar gerçek ve doğal Biliyor musun? Belki iyi oldu ama Biz yere erken indik Şimdi yarım yaşanmış o şey Boynumda düğüm Dört kısa günden bana Bu garip sızı kaldı Bir de deli özlemin Dört günlük bir şey işte Güzeldi, yaşandı ve bitti diye düşündük Oysa bir duygusal yük vurduk yüreklerimize Kırılıp döküldük Bir zaman gözlerimizde çiçek açardı Biz her umudu söndürdük Özledim çiçekleri Sevdiğimiz ne varsa, her şeyi özledim Özledim ellerini, gözlerini Ve yanık kokunu özledim

sevdim

Sevdim seni bir kere başkasını sevemem

Deli diyorlar bana desinler değişemem

Desinler değişemem desinler değişemem

Daha yolun başındasın değişirsin diyorlar

Oysa sana çıkıyor bildiğim bütün yollar

Sevgi anlaşmak değildir nedensizde sevilir

Bzen küçük bir an için ömür bile verilir

Bu kalp seni unutur mu?

Yıllar geçse de üstünden
Bu kalp seni unutur mu?
Kader gibi istemeden
Bu kalp seni unutur mu?

Bir hasretlik yüzün vardı
İçinde bir hüzün vardı
Söyleyecek sözüm vardı
Bu kalp seni unutur mu?
Bu kalp seni unutur mu?
Bu kalbim seni unutur mu?

Bir hasretlik yüzün vardı
İçinde bir hüzün vardı
Söyleyecek sözüm vardı
Bu kalp seni unutur mu?
Bu kalp seni unutur mu?
Bu kalbim seni unutur mu?

Anlamı yok tüm sözlerin
Sensiz geçen gecelerin
Yaşanacak senelerin
Bu kalp seni unutur mu?

Bambaşka bir halin vardı
Farketmeden beni sardı
Benliğimi benden aldı
Bu kalp seni unutur mu?
Bu kalp seni unutur mu?
Bu kalbim seni unutur mu?

Bambaşka bir halin vardı
Farketmeden beni sardı
Benliğimi benden aldı
Bu kalp seni unutur mu?
Bu kalp seni unutur mu?
Bu kalbim seni unutur mu?

Bana aşkı veren sendin
Sonra alıp giden sendin
Yollarımız ayrı derdin
Bu kalp seni unutur mu?

Oysa düşlerim başkaydı
Birden bire yarım kaldı
Yaşanacak çok şey vardı
Bu kalp seni unutur mu?
Bu kalp seni unutur mu?
Bu kalp seni unutur mu?

Oysa düşlerim başkaydı
Birden bire yarım kaldı
Yaşanacak çok şey vardı
Bu kalp seni unutur mu?
Bu kalp seni unutur mu?
Bu kalp seni unutur mu?

Her gün akşam yastığımda
Üşüyorum yokluğunda
Yaşıyorum boşluğunda
Bu kalp seni unutur mu?

Bambaşka bir halin vardı
Farketmeden beni sardı
Benliğimi benden aldı
Bu kalp seni unutur mu?
Bu kalp seni unutur mu?
Bu kalp seni unutur mu?

Bambaşka bir halin vardı
Farketmeden beni sardı
Benliğimi benden aldı
Bu kalp seni unutur mu?
Bu kalp seni unutur mu?
Bu kalp seni unutur mu?

doğanın kanunu

Doga'nin kanunudur herkes kendine benzer

Gönüller degirmen bendine benzer

Bazen yildiz olur erisilmez kendine

Bazen söndürülmüs kandile benzer

Bazen gönül nese dolar hüzünlü bir bakistan

Ici yanar insanin görünmeyen akistan

Iste o zaman, hayat toz pembe güzeldir

Sönmez icindeki volkan ne yagmurda ne kişta

Bu ateş ki gönlüne düsmemis olan varsa

Yasadim dermiki bin yil yasasa

Sevgi yüceltir kisiyi ruhuna can verir

Sonunda izdirap cile de olsa

Gidersem affetmez silmez gibisin

Bir günah ardından bakıyor yüzüm
Seni sevdiğime değmez gibisin
O kadar mağrur ki kupkuru sesin
Başını sen asla eğmez gibisin

Yenilip bu aşkı terk etmek de var
Gün be gün gururu tüketmek de var
Kaçarak saklanıp hükmetmekte var
Hangisi olursa gelmez gibisin

Unutmak gerekli başlamak için
Başımı göğsüne yaslamak için
Günahı günahla yıkamak için
Gidersem affetmez silmez gibisin

Silmez gibisin

Söz : Aysel Gürel

Müzik : F. Güner

Acıyor

Mutsuzluktan söz etmek istiyorum

Dikey ve yatay mutsuzluktan

Mükemmel mutsuzluğundan insansoyunun

sevgim acıyor

Biz giz dolu bir şey yaşadık

onlar da orada yaşadılar

Bir dağın çarpıklığını

bir sevinç sanarak

En başta mutsuzluk elbet

Kasaba meyhanesi gibi

Kahkahası gün ışığına vurup da

ötede beride yansımayan

Yani birinin solgun bir gülden kaptığı frengi

Öbürünün bir kadından aldığı verem

Bütün işhanlarının tarihçesi

Bütün söz vermelerin tarihçesi

sevgim acıyor

Yazık sevgime diyor birisi

Güzel gözlü bir çocuğun bile

O kadar korunmuş bir yazı yoktu

Ne denmelidir bilemiyorum

sevgim acıyor

Gemiler gene gelip gidiyor

Dağlar kararıp aydınlanacaklar

Ve o kadar

Tavrım bir şeyi bulup coşmaktır

Sonbahar geldi hüzün

Kış geldi kara hüzün

Ey en akıllı kişisi gündüzün

sevgim acıyor

Kimi sevsem

Kim beni sevse

Eylül toparlandı gitti işte

Ekim falan da gider bu gidişle

Tarihe gömülen koca koca atlar

Tarihe gömülür o kadar

Turgut Uyar

sil baştan

Cesaretin kaldıysa

Hala benle aşktan konuşmaya

Söyle canım sevgilim
Hayat bize oyun oynuyor olabilir mi?
Yorgun gibi bir halin var
Duyguların karışık olabilir mi?

Sil baştan başlamak gerek bazen
Hayatı sıfırlamak
Sil baştan sevmek gerek bazen
Her şeyi, unutmak

Sanki bugün son günmüş gibi
Dolu dolu yaşamak istiyorum ben
Her ne çıkarsa yoluma
Selam verip yürümek istiyorum ben

Ne yaparsam olmuyor

Uyurken izliyorum, en sevdiğim halini
Saçların dağınık, yüzünde yastık izi
Bir pazar kahvaltısı gibi
Küçük oyunlarının, büyük savaşlarının
Arasında olduğu kadar, bi' aşktı bizimkisi
Bir pazar gecesi uykusu gibi

Ne yaparsam olmuyor
Olmuyor eskisi gibi
Güldürmüyor, ağlatmıyor
Kimse senin gibi
Ne yaparsam olmuyor
Olmuyor eskisi gibi
Güldürmüyor, ağlatmıyor
Kimse senin gibi

Uyurken izliyorum, en sevdiğim halini
Saçların dağınık, yüzünde yastık izi
Bir pazar kahvaltısı gibi
Küçük oyunlarının, büyük savaşlarının
Arasında olduğu kadar, bi' aşktı bizimkisi
Bir pazar gecesi uykusu gibi

Bitmesi gerek artık, anlıyoruz ikimiz de
O zaman neden hala ağlıyoruz ikimiz de?

Maskeli Balo

Mektup-4

Bir maskeli baloda karşılaştım, 

aynı benim gibi giyinmişti

Değirmenlere karşı kocaman bir kalemle savaşıyordu

Oysa değirmenler hep kazanır, 

kaybetmek yoktur fitratlarında

Bilmezler karşısında savaştıkça güçlenen o kollar 

yorgunluktan acılar içindeki o güzel kafa düşündükçe gelişir

Düşman ne kadar güçlüyse o kadar güçlenir savaşçı da

Herkes aynı mı hisseder? diye sormuştum

"Hayır hissetseydi bunca kitap yazılmazdı" dedi

birlikte yürüdük , yollar aştık, insanlar yoktu

ikimizdik , yalnız ikimiz

iki yalnızdık, yanyana yürüdük

"nerede olsa tanırım"  demişti 

oysa ben kendimi tanıyamıyordum çoğu zaman 

eller , kollar , güçsüz bacaklar tamam

ama bu yüz, o bazen yabancı biriydi

birlikte yürüdüğümüzü hayal ettim

aynadaki genç suretimin bana oyunuydu yine

yanyana geldiğimizde anladım, olmazdı

olsun hayal etmesi de güzeldi

sevmek emek istiyordu

sevmek güzeldi

Orpheus ve Euridike

Mektup-19

Sana çok sevdiğim bir masalı anlatıyorum bugün

"Sevmek ve kaybetmek üstüne"

Orpheus ve Euridike 

İki büyük sevdalıyı bir gün ölüm ayırır

Euridike ölüler diyarı yeraltına gider

Orpheusun kahrolduğunu gören periler ona bir anlaşma önerir:

"Müzisyen orpheus argonotları sirenlerden kurtarmis turlu belalari ezgisiyle asmistir, kurtaramadi  eurydike'yi. hades'e inip cekip alacakti karisini ancak tek bir sart kondu ona yeryuzune cikisa kadar geri donup bakmayacakti. 

son basamaklara kadar hersey yolundaydi. donulmez olan bir diyara gitmis ve oradan karisini cikartmisti. ancak ne olduysa o son basamakta oldu. 

merakina yenik dustu orpheus'un. arkasina bakmasiyla bir golgeye donustu eurydike, sonsuza kadar kaydi gitti ellerinden"

Büsbütün Kaybeder Euridikeyi Orpheus , karanlıkta elinden tutup kurtardığı karısının yüzünü görmek , emin olmak isterken 

"orpheus karisinin ölümünden sonra yakarislariyla yumusattigi ölüm tanrilariyla bir anlasma yapti ancak sartlarini yerine getiremeyip tekrar kaybetti büyük aski eurydike'yi. "

"bundan sonra hayati karardi. kendini kaybetti. bütün kadinlari hor gördü eurydike'den sonra ve kiskançliktan kuduran kadinlar tarafindan parça parça edilip, dagitildi yeryüzüne. mit'e göre orpheus'un basi hep bagirdi " eurydike, eurydike, eurydike" diye karisinin adini..."

Güvensizlik, kuşku, endişe tutkuyla harman olmuştur. Aşkı bitirmiştir.

İşte bu öykünün konu olduğu orfeo negro filminin müziğidir 

manha la carnaval

Yanında maskesiz kendim olduğum insan iyi ki varsın iyi ki seninim

Seni seviyorum 

Hücremdeyim

Mektup-3

Konuşamadıklarımı yazıyorum 

Gece rüyamda yaşadıklarımı 

Hayal ettiklerimi

Düşünmekten mutlu olduğum 

ama aynadaki görüntüme yakıştıramadıklarımı yazıyorum 

Herkesin kendi tutsaklığı ve sınırları var. 

Sabah akşam gidip" iş" dediğimiz 

kendi seçtiğimiz tutsaklığımızı yaşıyoruz. 

Dönüp ev dediğimiz 

Hepsi farklı ama hepsi beton duvarlı demir kapılı hücrelerimize sığınıyoruz. 

Bir gün 

bir haberci kuş penceremin kenarına konduğunda 

Güneş başka parlıyor artık, 

her gün gelip sevgiyle böldüğüm kırıntıları yiyor. 

Bakışıyoruz, konuşuyoruz, anlaşıyoruz. 

Bekliyorum her sabah güneşle gelişini.

Kimbilir onun tutsak olduğu hangi sınırları var. 

Sınır bazen tenimizin kendisi 

bazen uçsuz bucaksız ufuk çizgisidir. 

Pencereme konan haberci kuşu 

her gün beklemeyi seviyorum.

Hep daha iyi olsun.

Eylül Baharı

mektup-2

Bir Bahar akşamı hoşgeldin 

Bak şimdi her gün Bahar

Yorgun yüreğim sende dinlenmek ister

Denizdeki dalga gibi Senin de ritmini bozuyor

Düzelecek

Bir şarkı var dilimde

"Sevmek bir çok şeyi göze almaktır"

Korkular geride kalacak 

deniz kenarında el ele maziyi konuşacağız

"senede bir gün"...yetsin bize

Nerde olursak olalım Sol göğsümüz acıyacak

Beklemeye değer gülüşündeki teselli...

Seslendim "Eylül de gel" diye

.......geldin

Herkesin ortak dileği

"elbet bir gün buluşacağız"......

Herkesin özlemi "bir tatlı huzur"...

ankakuşu'na

Merhaba -1

Bu ilk yazdığım mektup

belki de önceden yazdıklarım Önemsizdi 

ya da duygularımız bugün gelişti 

Çocuk yaşta yaşadıklarının sana kattığı değerler kayıplarından fazla

Belki de spor hayatının temel direği 

Ve sana ihanet ettiği için küstün

Benim hiç öyle büyük bir tutkum olmadı 

ya da farketmeden harcadım

Bugün "bütün kayıplar geride kalsın" dedin

ne kadar doğru 

Böyle olsun dilerim 

Seni seviyorum 

mavi melek-1

eve dönerken yalnızdı...

bütün gün eski okul arkadaşlarıyla mezun olduğu okulun bahçesinde eski günleri anmışlardı.

senede bir de olsa o günlere yeniden dönmek...

aralarında eski sevgilisi olmasa da...

onu yeniden yaşamak hesaplaşmalardan uzak mutlu ediyordu Mesut'u...direksiyonda akan trafiğe kaptırmıştı kendini....kapıyı çaldığında afacan iki çocuk koşarak açtı kapıyı, arkalarında karısı belirdi....ışıldayan gözleriyle

-"hoş geldin " dedi.

yıllar önce şimdiki karısıyla tanıştıklarında erkek sevgilisiyle beş yıldır beraberdi....daha önce hiç hissetmediği kadar özgür hissediyordu...aşık olmuştu...kendisini seven bir kıza bağlanmıştı ilk defa....sevgilisi kıskanıyordu..ilişkisini kesmek istemiyordu sevgilisinden de vazgeçemiyordu...
telefon ediyordu :

• -neden benı ıhmal edıyorsun?
• -ihmal etmıyorum....sana katlanamıyorum...bir kızı seviyorum...
• -neden böyle konusuyorsun?
• -sana ne yaptım ki ? ne yaşıyorsam onu söyledim...
• -istediğin zaman seninle tatile gitmemem için yaptın"
• -kız arkadaşım var yanımda..onunla cok az yalnız kalıyoruz...
• anlayış göster lüfen...seni arayacağım...
• telefonu yüzüne kapatıyordu...ısrarla tekrar arıyordu..
• bir araya geldiklerinde de tartışıyorlardı...
• kendısıne dayatılan reçetelerin hiç birine uymuyordu...
• -bu ilişkinin sonu yok onda ne buluyorsun
• -onu seviyorum...
• -sen yalnızca barları gece hayatını ve gay sexi seversin..
• -beni kışkırtıyorsun bak...fena olacak..
• -ne olacaksa olsun...bıktım senden...
• -ben de senden bıktım..
• -neyimi gördün nankör...
• -ne nankörlüğümü gördün? senin bu laf çarpıtmalarından usandım...
• -nankörsün...ilk tanıştığımızda benim peşimden koşan sendin...
• -seni seviyordum...hala da seviyorum...
• -o halde neden hep aklın başkalarında? neden bir de kız çıkardın başıma?
• -bak her şey değişiyor...dünden yarına söz vermedik birbirimize...
• -öyleyse bitirelim...görüşmeyelim...
• -son sözün bu mu?
• -evet bu....

her yıl mezunlar gününde okula geliyordu...

onu görebilmek belki bir kaç kelime konuşabilmek için.

geçmişe ait bir teşekkür borçluydu...ama o gelmiyordu.

okul yıllarında kendisinden bir kaç yaş büyük asistanıyla
sevgili olmuştu...okulda eşcinselliğini açıkça yaşayan tek kişiydi...
sınıf arkadaşları tarafından eleştirilmiş ...dışlanmıştı...
başka kimsesi kalmamıştı sığınacak...sokulacak...
istanbul'un bütün karanlık mekanlarını birlikte keşfetmişlerdi...
el ele verip masumiyetini törenle yolcu etmişlerdi...
birlikte çalışıyor, dinleniyor, tatile çıkıyorlardı...
okulun sonuna doğru küçük sınıflardan bir kızla tanışıp
aşık olana kadar sürdü bu ilişki...
sonra acı dolu bir dönem başladı..

karşilaştıklarında önce suçluyordu...sonra kendine acıyor..
ona acıması için baskı yapıyordu...
bu da yetmiyordu...acı vermek için kendini alkole ve uyuşturucuya vermeye başlamıştı...
okuldan istifa etti...şehir değiştirdi..
yolladığı mektupta şunlar yazılıydı....:

• " Gidiyorum bu şehirden...seni hatırlatıyor bana...
• senden nefret edemem ama..
• sana ait her hatıradan nefret etmek istiyorum...olmuyor..."
• "mutlu olmanı istiyorum...beni mutlu ettiğin gibi
• onu da mutlu et...umarım bir gün okulda bir mezunlar gününde
• karşılaşırız ...iki eski dost gibi sohbet ederiz..
• ama bugün çok erken henüz...acım taze..."
• "birine yakınlık duyarsın...her şeyini ona açarsın...
• evini..yatağını...kalbini..
• paylaştığın güzellikleri ortak payda edinirsin...
• arkanı dönmeden daha bu hayalin yıkılır...
• çünkü aynı kartlarla oynamıyordur karşındaki...
• onun beklentisi farklıdır...aynı dili konuşmuyorsundur...
• yıkılırsın..."